اقتصاددان و نظریه پرداز اقتصادی، با اعلام این مطلب افزود: متاسفانه از فرصتهای تاریخی در بزنگاههای مهم استفاده مطلوبی نشد و فرهنگ مصرفگرایی در جامعه ایران رسوخ کرد.
وی با تاکید بر اینکه پس از روی کار آمدن دولت مرحوم هاشمی و اجرای سیاست تعدیل اقتصادی در کشور، ترویج فرهنگ لیبرالی در دستور کار قرار گرفت و چهار رییس جمهور پس از وی نیز به نوعی همگی این اجرای این سیاست را تداوم دادند، ادامه داد: مردم لازم است دراین موقعیت خطیر خودشان تا حدی از منافع خود با دوری از فرهنگ مصرف گرایی، تجمل گرایی و ثروت اندوزی با هر شرایطی دوری کنند.
او با تاکید بر اینکه خلا تشکلها در اقتصاد ایران به شدت احساس میشود، گفت: متاسفانه مردمی که دوست ندارند تحت سیطره پول و ثروت باشند، همدیگر را نمییابند و قدرت نمایی پول سبب شده است ساختارهای مصرف در ایران به شدت آسیب ببیند.
این استاد بازنشسته اقتصاد با تاکید بر اینکه از لحاظ اقتصادی هنوز به آنچه در قانون اساسی گفته شده است، عمل نکردهایم، گفت: وقتی فرهنگ آمریکایی با المانهای حداکثر سود، حداکثر ثروت و حداکثر لذت در ایران خریدار پیدا کرد، متاسفانه مقاومتی جدی در برابر آن صورت نگرفت و در نتیجه شاهدیم که هر روز مردم بیش از گذشته به سمت مصرف گرایی و ثروت اندوزی حرکت میکنند و من در این پروسه آنها را چندان مقصر نمیدانم.
به گفته وی نتیجه این فرهنگ، فقر وبیکاری است، مردم از بیکاری ناراحت هستند اما توجه ندارند خرید کالای خارجی سبب بروز بیکاری شده و دولتمردان نیز حساسیتی نداشتند تا با آموزش دقیق و درست این نکته را به نسلها بیاموزند.
او با اشاره به اینکه تحریم اقتصادی ایران نوعی حمله به اقتصادکشور برای فراگیر کردن فقر و بیکاری است، توضیح داد: در این وضعیت به سختی میتوان از مردم خواست در برابر این وضعیت مقاومت کنند و یا اینکه تلاش کنند نقشه دشمن را خنثی کنند. متاسفانه بخشی از مردم چنان شیفته مصرف، آن هم مصرف کالای خارجی هستند که دیگر کسی یارای توضیح دادن به آنها را ندارد. همین حالا آمار کسانی که به خارج سفر میکنند را ببینید، واقعا با چه هدفی در این موقعیت ۱۲ تا ۱۳ میلیون ایرانی به خارج میروند؟ چه هدفی دارند؟ جز این است که دلار ارزان را میگیرند و تلاش میکنند عطش خود به مصرف را سیراب کنند؟
بحرانی به نام فاصله طبقاتی
رزاقی گفت: گذر از دورههای سختی مانند دوره تحریم یاری مردم را میطلبد، آگاهی نسبت به اینکه مصرف نکردن کالای خارجی، کالای دشمن اقتصادی و تلاش برای تقویت بنیه داخلی تا چه میزان موثر است، ضروری است اما وقتی با شکاف عظیم طبقاتی روبرو میشویم و حضور طبقهای که به هر چه میخواهند دسترسی دارند و هر چه اراده میکنند را مصرف میکنند، سبب میشود همکاری طبقه متوسط نیز کاهش یابد.
این کارشناس اقتصادی توضیح داد: در چنین شرایطی مردم انگیزه کافی را برای همکاری پیدا نمیکنند و می گویند برخی هر چه میخواهند میکنند و آن وقت از ما توقع همکاری دارند از این رو امیدها ناامید میشود و دستاوردها نیز به باد میرود.
او به حضور طبقهای در ایران اشاره کرد که بسیار ثروتمند تلقی میشود و گفت: اینها نمیدانند با پولهایشان چه کنند، چقدر خانه گران قیمت و خودرو و … بخرند؟ در حالی که ۷۵ درصد مردم سیستان و بلوچستان زیر خط فقر هستند، وعدههای غذایی با اندازه درآمد یک ماه مصرف میکنند و فرهنگ جامعه را نابود میکنند.
او گفت: طبقه متوسط اما این چنین نیست. فقرا تکلیفشان روشن است، آنها دسترسی به امکانات ندارند اما طبقه متوسط فرهنگی، در اوایل انقلاب سر از روستاها درآورد و کار جهادی میکرد و به مردم فقیر میرسید؛ امروز اگر این روحیه کمرنگ شده تحت تاثیر پیاده سازی ارزشهای لیبرالی و همچنین شکل گیری طبقه نوظهور بسیار ثروتمندی است که جنون مصرف دارد.
به گفته وی در این شرایط بدون همکاری دولت و ایجاد تشکل سخت است که مردم را برای مقابله با دشمنیهای اقتصادی تجهیز کنیم.
او پیش نیاز اصلاحات در این رفتارهای اقتصادی را راهاندازی تشکلهای مردم نهاد دانست و گفت: در این شرایط مردم همدیگر را مییابند. مثلا در دوره سخت تحریم میتوان از طریق همین تشکلها و اعضایشان مردم را هدایت کرد که مصرف چه کالایی بر خلاف منافع ملی است و مصرف چه کالایی مانع رشد بیکاری میشود.
رزاقی تاکید کرد: به لحاظ فردی دوری از لذت جویی و حداکثر سازی سود و ثروت میتواند به انسانها عمق و آرامش بدهد اما وقتی تشکلها نباشند این افراد همدیگر را نمییابند و تاثیرگذاری چندانی بر محیط اقتصادی نخواهند داشت.
منبع: خبرآنلاین
https://iccnews.ir/?p=12833