براساس نتایج حاصل از پایش ملی محیط کسب و کار بخش تعاون ایران در تابستان ۱۴۰۱ ، مناسب ترین و نامناسب ترین مولفه های محیط کسب و کار بخش تعاون در این مدت معرفی شدند.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی اتاق تعاون ایران، براساس نتایج حاصل از پایش ملی محیط کسب و کار بخش تعاون ایران در تابستان ۱۴۰۱ رقم شاخص ملی بخش تعاون، ۵.۷۷ (نمره بدترین ارزیابی ۱۰ است) محاسبه شد که نشان می‌دهد شرایط محیط کسب و کار نسبت به فصل بهار با شیب ملایم بهبود یافته است.
براساس این گزارش، این تغییر، متاثر از فصل برداشت محصولات کشاورزی، رونق گردشگری پس از طی محدودیت های دوران کرونا و رشد فصلی فعالیت های املاک و مستغلات در تابستان است. در مجموع از نظر فعالان اقتصادی بخش تعاون، همچنان وضعیت محیط کسب و کار بخش تعاون، مطلوب نیست.
بررسی های آماری در میان فعالان اقتصادی نشان داد که به ترتیب نامناسبترین مولفه های محیط کسب و کار بخش تعاون در تابستان ۱۴۰۱ شامل، غیرقابل پیش بینی بودن و تغییرات قیمت مواد اولیه و محصولات، دشواری تأمین مالی از بانک‌ها و بی ثباتی سیاست‌ها، قوانین و مقررات و رویه‌های اجرایی ناظر بر کسب وکار بوده است.
همچنین مناسب ترین مولفه های محیط کسب و کار بخش تعاون نیز در مدت مذکور شامل نحوه استقبال مشتریان از نوآوری و ابتکار در ارائه خدمات و محصول، محدودیت دسترسی به حامل های انرژی (برق، گاز، گازوئیل و…) و محدودیت دسترسی به آب بوده است.
براساس این گزارش بهترین محیط کسب کار براساس برآورد فصلی شاخص استانی محیط کسب و کار بخش تعاون شامل استان های استان های گیلان، کردستان و سمنان بوده و بدترین محیط کسب و کار را استان های کهکیلویه و بویراحمد، گلستان و لرستان داشته اند.
برآورد فصلی شاخص ملی محیط کسب و کار بخش تعاون در بخش های عمده اقتصادی نشان داد که خدمات بهترین محیط کسب و کار و کشاورزی بدترین محیط کسب و کار را داشته اند.
بررسی های آماری بر اساس رشته فعالیت ها نیز بهترین محیط کسب و کار را فعالیت املاک و مستغلات و بدترین محیط کسب و کار را فعالیت حرفه ای، عملی و فنی معرفی می کند.
دوجانی
طبق ماده (۴) قانون بهبود فضای کسب و کار، اتاق ها موظفند به منظور اطلاع سیاستگذاران از وضعیت محیط کسب و کار کشور، شاخص های ملی محیط کسب و کار در ایران را تدوین و به طور سالانه و فصلی حسب مورد و به تفکیک استان ها، بخش ها و فعالیت های اقتصادی سنجش و اعلام کنند.