برای آشنایی وآگاهی صحیح مودیان مالیاتی و حقوق و تکالیف مودیان بخش مشاغل در ارائه اظهارنامه و تسریع در روند رسیدگی مالیاتی آنان به برخی از نکات مهم آن بیان میشود.
از آنجائیکه فصل چهارم قانون مالیات های مستقیم به بحث مالیات بردرآمد مشاغل و تکالیف و حقوق آنان اختصاص داده شده است که شامل (۹) ماده و (۱۱) تبصره می گردد که از نکات قابل ذکر این بخش، تأکید قانون گذار مبنی بر استفاده از اسناد ومدارک مودیان و نیز بانک اطلاعات مالیاتی در تعیین درآمد مشمول مالیات است که به وضوح در مواد ( ۹۵) و (۹۷) قانون مالیاتها قابل مشاهده می باشد.
از جمله مهمترین تکالیف مورد اشاره را می توان در مفاد ماده ۹۵ قانون مالیات های مسقتیم دید. در این ماده تصریح شده است:صاحبان مشاغل موضوع این فصل موظفند دفاتر و یا اسناد و مدارک حسب مورد را که با رعایت اصول و ضوابط مربوط از جمله اصول و ضوابط مربوط به تنظیم دفاتر تجاری موضوع قانون تجارت در خصوص تجار تنظیم می گردد برای تشخیص درآمد مشمول مالیات، نگهداری و اظهارنامه مالیاتی خود را بر اساس آنها تنظیم کنند
آیین نامه اجرایی مربوط به نوع دفاتر، اسناد و مدارک و روشهای نگهداری آنها اعم از ماشینی (مکانیزه) و دستی و نمونه اظهارنامه مالیاتی با توجه به نوع و حجم فعالیت حسب مورد برای مودیان مذکور و نیز نحوه ارائه آنها برای رسیدگی و تشخیص درآمد مشمول مالیات تهیه و تصویب شده است. که در آن مشاغل به سه گروه اول، دوم و سوم تقسیم شده اند که به این صورت می باشد:
گروه اول: مجموع مبلغ فروش کالا و خدمات سال قبل یا ده برابر درآمد مشمول مالیات قطعی شده (قبل از کسر معافیت) طبق آخرین برگ مالیات قطعی (مجموع اصلی و متمم) عملکرد سال ۱۳۹۱ و به بعد که تا تاریخ پایان دیماه سال قبل از شروع سال مالیاتی ابلاغشده باشد، هرکدام بیشتر از مبلغ سی میلیارد ریال باشد.
گروه دوم: مجموع مبلغ فروش کالا و خدمات سال قبل یا ده برابر درآمد مشمول مالیات قطعی شده (قبل از کسر معافیت) طبق آخرین برگ مالیات قطعی (مجموع اصلی و متمم) عملکرد سال ۱۳۹۱ و به بعد که تا تاریخ پایان دیماه سال قبل از شروع سال مالیاتی ابلاغشده باشد. هرکدام بیشتر از مبلغ ده میلیارد و تا سی میلیارد ریال باشد.
و گروه سوم: مودیانی که در گروههای اول و دوم قرار نمیگیرند، جز گروه سوم محسوب میشوند.
اشخاص ذیل فارغ از حجم فعالیت موضوعبند (الف) فوق ازلحاظ انجام تکالیف موضوع این آییننامه جزء مودیان گروه اول محسوب میشوند.
۱- دارندگان کارت بازرگانی (واردکنندگان و صادرکنندگان)۲- صاحبان کارخانهها و واحدهای تولیدی و بهرهبرداران معادن دارای جواز تأسیس و پروانه بهرهبرداری از وزارتخانه ذیربط;۳- صاحبان هتلهای سه ستاره و بالاتر;۴- صاحبان بیمارستانها، زایشگاهها، کلینیکهای تخصصی;۵- صاحبان مشاغل صرافی;
۶- فروشگاههای زنجیره ایی دارای مجوز فعالیت از وزارتخانه ذیربط;
و براساس تبصره ۱- مودیان مالیاتی که در هر گروه قرار میگیرند تا سه سال بعد، ازنظر انجام تکالیف قانونی در طبقات پایینتر قرار نخواهند گرفت وهم چنین در تبصره ۲ آمده است،در دو سال اول شروع فعالیت صاحبان مشاغل بهاستثناء مودیانی که بر اساس نوع فعالیت در گروه اول قرار میگیرند، انتخاب گروه و انجام تکالیف قانونی مربوط به انتخاب مودی خواهد بودو مطابق تبصر۳ صاحبان مشاغلی که در گروههای دوم یا سوم قرار میگیرند، میتوانند در هرسال مالیاتی نسبت به انجام تکالیف گروه بالاتر اقدام نمایند. در این صورت مکلف به رعایت مقررات مربوط خواهند بود.
صاحبان مشاغلی که در گروه اول قرار میگیرند و کلیه اشخاص حقوقی مکلف به نگهداری دفاتر روزنامه و کل یا سایر دفاتر حسب مورد دستی یا ماشینی (مکانیزه- الکترونیکی) متکی به اسناد و مدارک با رعایت موارد مطرح شده در آیین نامه می باشند.
صاحبان مشاغلی که در گروه دوم قرار میگیرند مکلفاند برای هرسال مالیاتی اسناد و مدارک مربوط به معاملات خود از قبیل اسناد درآمدی فروش کالا یا ارائه خدمات و سایر درآمدها و اسناد خرید کالا، خدمات و دارایی و سایر اسناد هزینههای انجامشده را به تفکیک و به ترتیب تاریخ وقوع هر یک از رویدادهای مالی نگهداری و صورت درآمد و هزینه خود را ماهانه در فرم مربوطه تنظیم نمایند و صاحبان مشاغلی که در گروه سوم قرار میگیرند مکلفاند برای هرسال مالیاتی اسناد و مدارک مربوط به معاملات خود از قبیل اسناد درآمدی فروش کالا یا ارائه خدمات و سایر درآمدها و اسناد خرید کالا و خدمات و سایر اسناد هزینههای انجامشده را نگهداری و خلاصه درآمد و هزینه سالانه خود را بر اساس فرم مربوطه تنظیم نمایند.
بر اساس تبصره ۳ ماده ۱۷۷ قانون مالیاتهای مستقیم، مودیان مالیاتی مکلفند ظرف چهارماه از تاریخ شروع فعالیت ، مراتب را کتبا به اداره امور مالیاتی محل سکونت اعلام نمایند و عدم انجام دادن تکلیف فوق در مهلت مقرر جریمهای معادل ده درصد(۱۰%) مالیات قطعی و نیز موجب محرومیت از کلیه تسهیلات و معافیتهای مالیاتی تا تاریخ شناسایی توسط اداره امور مالیاتی خواهد بود و این حکم در مورد صاحبان مشاغلی که برای آنها از طرف مراجع ذی ربط پروانه یا مجوز فعالیت صادر گردیده است، نخواهد بود.
هم چنین بر اساس ماده ۱۷۹ قانون مالیات های مستقیم در صورتی که مودی محلهای متعدد برای سکونت خود داشته باشد مکلف است یکی از آنها را به عنوان محل سکونت اصلی معرفی نماید وگرنه اداره امور مالیاتی می تواند هریک از محل های سکونت مودی را محل سکونت اصلی تلقی نماید.
در پایان می توان گفت: مالیات همواره از اولویتهای اساسی برنامههای اقتصادی دولتها بوده و میکوشند با شفاف سازی و تبیین نقش مالیات در گرداندن چرخ اقتصادی کشور، راهکارهایی را که موجب افزایش اعتماد عمومی و میزان مشارکت آنها در پرداخت مالیات باشد، اجرایی نمایند. بدون شک مهمترین عامل تأثیرگذار در ایجاد این اعتماد و اقناع افکار عمومی، معرفی مصادیق عینی صرف مالیات است، به دیگر سخن خودباوری و اعتقاد مودیان به پرداخت مالیات هنگامی آشکار میشود که آنان بتوانند آثار آن را بطور ملموس مشاهده نمایند.
سازمان امور مالیاتی
https://iccnews.ir/?p=40864