به گزارش پایگاه اطلاع رسانی اتاق تعاون ایران، در راستای معرفی تعاونی ها در سطح بین المللی، در این بخش به معرفی بخش تعاون در کشور کنیا، در شرق آ،ریقا پرداخته می شود.
کنیا کشوری است در شرق آفریقا، پایتخت آن نایروبی است و مومباسا، کیسومو و ناکورو شهرهای مهم آن محسوب میشوند.
کشور کنیا به ۸ استان تقسیم شده که هر کدام توسط یک استاندار اداره میشود. هر استان به ۷۱ منطقه، هر منطقه به ۲۶۲ بخش و هر بخش به ۱۰۸۸ ناحیه تقسیم شدهاند. دولت بر کار استانداریها نظارت میکند. جمعیت این کشور بر پایۀ اطلاعات سال ۲۰۱۶ حدود ۴۸.۵ میلیون نفر است و زبانهای رسمی آنان سواحلی و انگلیسی است. کشور کنیا دروازه شرق آفریقا محسوب می شود، به همین دلیل نه تنها به بازار این کشور بلکه به بازار کشورهای همسایه از جمله اوگاندا، رواندا، بروندی، سودان جنوبی و جنوب اتیوپی نیز می توان دست یافت.
تعاونیهای کنیا
رتبه هفتم کنیا در دنیا در بخش تعاونی
حدود ۱۵ هزار تعاونی با ۱۲ میلیون عضو در کشور کنیا وجود دارد که حدود ۲ میلیون شغل ایجاد کرده است. قریب به ۷۰درصد از کل جمعیت کشور بطور مستقیم و یا غیر مستقیم با نهضت تعاون در ارتباط هستند بخش تعاون این کشور حدود ۴۵ درصد از تولید ناخالص داخلی کنیا را تشکیل میدهدکه حدودا ۶۵ درصد از کل صادرات این کشور را شامل می شود، در بین کشورهای آفریقایی، کنیا رتبه نخست و در دنیا نیز رتبه هفتم را در فعالیتهای بخش تعاون به خود اختصاص داده است. هر کنیایی عضو یک تعاونی است که این از یک خانم خانهدار تا بالاترین سطوح مدیران کشور را شامل میشود.
تعاونیهای کنیا در بخشهای متنوعی فعالیت میکنند، اما بخش اصلی فعالیت تعاونیهای این کشور در حوزه بانکداری و مالی است، تعاونیها برای نخستین بار در کشور کنیا در دوران استعمار کشور توسط کشاورزان بریتانیایی شکل گرفتند، اما به تدریج بعد از خروج استعمارگران، مردم کنیا فعالیت در قالب تعاونیها را با جدیت آغاز کردهاند. تعاونیها همچنین در قالب اتحادیهها فعالیت میکنند، به طوری که در حال حاضر اتحادیههای کشور کنیا ۷.۳ درصد از GDP (تولید ناخالص داخلی) این کشور را به خود اختصاص میدهند.
علاوه بر وجود یک بانک تعاون در کنیا، سایر مؤسسات اعتباری نیز برای فعالیت مردم در قالب تعاونیها تسهیلات پرداخت میکنند، همچنین دولت کنیا امتیازات خوبی برای بخش تعاون در نظر میگیرد و همین موضوع باعث گرایش مردم به تعاونیها شده است.
تسهیلات مالیاتی برای تعاونیها در کنیا
میزان پرداخت مالیات توسط تعاونیها در کشور کنیا متفاوت از بخش خصوصی است، مهمترین نقش دولت برای حمایت از تعاونیها، تنظیمکننده فعالیتهای بینبخشی است. همچنین با توجه به اینکه بخش زیادی از پول مردم در مؤسسات مالی و اعتباری وجود دارد، دولت مسئولیت مراقبت از داراییهایی مردم را بر عهده دارد. علاوه بر این، نقش دیگر دولت، هزینهکرد مالیاتهای دریافتی از تعاونیها در جهت ارائه آموزشهای صادراتی و خرید ماشینآلات بخش تعاون است.
بخش تعاون کنیا در زمینه های بازاریابی و پردازش محصولات کشاورزی، سرمایه گذاری، بانکداری و بیمه، حمل و نقل، فن آوری و شیلات فعالیت های چشمگیری دارد.
تعاونی پس انداز و اعتبار Mwalimu
Mwalimu که اغلب به عنوان Mwalimu Sacco نیز شناخته می شود، یک انجمن تعاونی و اعتباری (Sacco) در کنیا می باشد که بزرگترین اقتصاد جامعه آفریقای شرقی را شامل می شود. این نهادی است که از کارکنان کمیسیون خدمات معلمان TSC ،معلمان TSC در موسسات راهنمایی، معلمان TSC در مدارس ابتدایی ، کارکنان Mwalimu و همسران اعضای فوق، زمانی که به صورت رسمی استخدام شوند را شامل می شود.
تعاونی کشاورزی
تعداد ۹۸۸ تعاونی کشاورزی با بیش از ۱.۸ میلیون نفر عضو (۲۶ درصد تولید ناخالص داخلی کشور کنیا- به طور مستقیم ؛ ۲۷ درصد- به طور غیر مستقیم) را به خود اختصاص داده اند.
تعاونی های چای
شامل ۵۲ تعاونی با ۴۳۰ هزار عضوو ۹۵ هزار هکتار زمین زیر کشت، تولید سالانه ای بالغ بر ۱۹۰.۰۰۰ تن تقریبا ۶۰درصد از کل تولید کنیا را دارا می باشد.
قهوه: ۵۶ درصد از کل تولید کشور برای تعاونی قهوه
تعاونیهای صنعتی: بیش از ۱۶.۳ درصد از تولید ناخالص کشور کنیا
عضویت در سازمانهای بینالمللی و منطقهای
کشور کنیا عضو بانک جهانی، بهداشت جهانی، صندوق بین المللی پول، سازمان تجارت جهانی، بنگاه مالی بین المللی، انجمن بین المللی توسعه، شورای همکاری گمرکی فائو، کنوانسیون لومه، اتحادیه کومسا، سازمان کشورهای حوزه رود نیل، و همچنیناتحادیه گمرکی شرق آفریقا می باشد.
اطلاعات اقتصادی
اقتصاد کنیا اساساً متکی به تولیدات کشاورزی و صادرات مواد خام معدنی، محصولات کشاورزی و منابع صیادی و آبزیان و کمکهای توسعهای است. صنعت گردشگری نیز نقش برجستهای در اقتصاد کشور ایفا می کند. اخیراً در برخی از مناطق این کشور نفت و یا برخی از سوختهای فسیلی شبیه به مازوت اکتشاف شده است. بیش از نیمی از مردم کنیا وابستگی جدی به کشاورزی، دامپروری و صید آبزیان دارند. صنایع اصلی این کشور شامل صنایع فرآوری محصولات غذایی و معدنی است. در عین حال کشور کنیا به لحاظ اقتصادی پر جاذبه ترین کشور شرق آفریقا محسوب می شود.
کشاورزی با ۲۵ از تولید ناخالص داخلی، ستون اقتصاد کنیا باقی مانده است. حدود ۷۵ درصد از جمعیت کنیا حداقل به صورت پاره وقت در بخش کشاورزی، از جمله دام و فعالیت های مرتبط به آن در حال فعالیت هستند. زیرساخت های ناکافی، مانع از تلاش های کنیا برای بهبود رشد اقتصادی خود به حدود ۱۰-۸ درصد شده به طوری که میزان فقر و بیکاری نیز افزایش یافته است. گردشگری نیز دارای جایگاه قابل توجهی در اقتصاد کنیا می باشد. هرچند حملات تروریستی متعدد گروه الشباب، مستقر در سومالی از سال ۲۰۱۳ تاکنون از جمله حمله به مرکز خرید وست گیت در نایروبی، اثرات منفی بر درآمد گردشگری کنیا داشته است. موفقیت کنیا در میزبانی اجلاس های بین المللی و همچنین سفر رئیس جمهور آمریکا و پاپ فرانسیس به نایروبی، به بهبود چشم انداز گردشگری این کشور کمک کرده است.
براساس آمار اقتصادی بانک مرکزی کنیا رشد تولید ناخالص داخلی کنیا در سال ۲۰۱۷ به میزان ۵ درصد است.”تولید ناخالص داخلی براساس PPPبه میزان ۱۴۳.۱ میلیارد دلار،نرخ تورم ۶.۶ درصد ،درآمد سرانه براساس PPP 3300 دلار و حجم سرمایهگذاری خارجی ۴.۱۷ میلیارد دلار و هر ۱۰۱ شیلینگ آن برابر با۱ دلار آمریکا است.
محصولات عمده صنعتی :
چای، قهوه،ذرت، گندم، نیشکر،میوه،سبزیجات، محصولات لبنی، گوشت گاو و خوک، طیور و تخم مرغ
محصولات عمده صنعتی:
کالاهای مصرفی مقیاس کوچک شامل(پلاستیک، مبل، باطری، نساجی، پوشاک، صابون، سیگار و آرد)، لوازم کشاورزی و باغبانی، (تصفیه نفت، آلومینیوم، فولاد، سرب، سیمان)، تعمیر کشتی های تجاری وگردشگری از عمده محصولات صنعتی کنیا است.
محصولات عمده معدنی :
سنگ، سلیس، سنگ آهن.
روابط تجاری ایران و کنیا
کنیا و ایران در سال ۱۳۵۰ با صدور اعلامیه مشترک ، زمینه برقراری روابط میان دو کشور را فراهم کردند و در سال ۱۳۵۱ سفارت ایران در نایربی تاسیس شد. روابط دو کشور بیشتر جنبه اقتصادی داشته است.کنیا نفت مصرفی خود را از ایران تامین می کرد. قبل از انقلاب اسلامی ایران در یک مقطع روابط دو کشور قطع و مجدا در سال ۱۳۶۱ روابط دو کشور در سطح سفارت برقرار شد.در طول چهار دهه گذشته روسای سابق کنیا دانیل آراپ و کیباکی به جمهوری اسلامی ایران سفر همچنین هاشمی رفسنجانی و احمدی نژاد روسای جمهور وقت ایران به کنیا سفر کرده اند. در این مدت رفت و آمد هیاتهای مختلف سیاسی و اقتصادی در سطح وزاری امورخارجه دو کشور به پایتخت های دو کشور ادامه داشته است. می توان گفت سطح روابط سیاسی و اقتصادی دو کشور در وضعیت خوبی قرار دارد.
روابط اقتصادی دو کشور در سطح خوبی قرار دارد و تا کنون پنج کمیسیون مشترک اقتصادی بین دو کشور برگزار شده است. صادرات ایران به کنیا بیشتر در زمینه های قیر، پارافین، وازلین، روغن صنعتی، فرش، کفپوش، مواد غذائی و نفت می باشد. صادرات کنیا به ایران نیز بیشتر در زمینه های مواد خام معدنی و چای است.
حجم تبادلات تجاری-۱۳۹۵ و ۷ ماهه سال ۱۳۹۶:
صادرات غیر نفتی ایران به کنیا: ۵۰ میلیون دلار-۸۹ میلیون دلار
واردات ایران از کنیا: ۱۰ میلیون دلار- ۳.۵ میلیون دلار
اقلام عمده صادراتی به کنیا:
قیر نفت، سایر خمیرهای غذایی پخته نشده، موم پارافیم ها، بیسکویت هایی که به آنها مواد شیرین کننده افزوده اند، چای سیاه تخمیر شده، روی غیر ممزوج، وازلین، سایر کف پوش، کف پوش های غیر مخملی باف، ظروف ملامین، مخلوطهای قیری، کفپوش ها بافته نشده یا پرزبافی، دارو، گندم، خودرو برای حمل نقل، تراکتور.
اقلام عمده وارداتی از کنیا:
چای سیاه، سایر اجزا و قطعات تلمبه های هوا با خلا، کمپرسورهای هوا یا گاز، سایر دستگاه های برقی برای قطع و وصل کردن، ابزارهای تعویضی برای ابزارآلات دستی یا ماشین ابزار، نباتات، ماهی های زنده تزیینی، نشینمهای دارای اسکلت چوبی، قهوه بو نداده ؛کافئین نگرفته، آب آناناس تغلیظ شده (کنسانتره)، مصنوعات از مواد پلاستیکی به جز کپسول داروئی از نوع ژلاتین سخت، پارچه برای تمیز کردن، ظروف چدنی،آهنی یا فولادی، انباره های برقی با سرب، اسید برای به راه انداختن موتورهای پیستونی به جز نوع سربسته گاز فشرده یا مایع شده، آچارهای دستی دارای دندانه متغیر، دستگاه های روشنایی یا علامت های بصری جهت خودروهای سواری و وانت.
انجمن مالی Stima Sacco
Stima Sacco انجمن سپرده گذاری مجوز دار است که در سال ۱۹۷۴با هدف ارتقا سطح رفاه اجتماعی اعضای خود پا به عرصه وجود گذاشت. تا به امروز، Sacco دارای شش شاخه در نایروبی، مامباسا، Kisumu، Nakuru، Olkaria و Eldoret است. Sacco قصد دارد دو شعبه اضافی در CBD نایروبی و امبو را در سال جاری باز کند.
انجمن مالی محدود Unaitas Sacco
Unaitas Sacco یک اجتماع تعاونی و اعتباری (Sacco) در کنیا است. عضویت شامل افراد، گروه سرمایه گذار و کسب و کارهای کوچک است. Unaitas Sacco یک ارائه کننده خدمات مالی متوسط در کنیا است. در ماه دسامبر سال ۲۰۱۵، ارزش دارایی شرکت به ۳،۳ میلیارد یورو (۹۳.۲ میلیون دلار) رسید.
انجمن Sacco سازمان ملل
UN SACCO یک اتحادیه اعتباری است که در سال ۱۹۷۵ تاسیس شد تا خدمات بانکداری را به کارمندان سازمان ملل در کنیا ارائه دهد.هم اکنون Sacco در نایروبی مستقر است و اعضای آن در سراسر جهان است ،عضویت به تمام کارکنان سازمان های سازمان ملل باز است. این سازمان با ۱۳۱ نفر در سال ۱۹۷۵ شروع به کار کرد و تا دسامبر ۲۰۱۵ به ۵۱۲۰ نفر رسید. در همان دوره، سپرده های اعضای سازمان از ۲۹۰۰۰۰ تا به ۷.۸ میلیارد یورو رسید.
ATC
(ATC) یک شرکت توسعه ظرفیت و خدمات مشاوره ای است که به عنوان یک شرکت خصوصی که متعلق به شرکت تعاونی است ثبت شده است. ATC محصولات آموزشی و مشاوره ای برای کشاورزان، تعاونی های مبتنی بر کشاورزان و سایر سهامداران ارائه می دهد. علاوه بر ارائه راهکارهای پیشنهادی و آمادگی آموزش و مشاوره، ATC همچنین می تواند ابتدا نیازهای خاص هر انجمن یا گروه را در ابتدای تکلیف مورد تجزیه و تحلیل قرار داده و سپس راه حل هایی را برای آموزش و مشاوره ارائه می دهد. ATC به طور مداوم دوره های آموزشی، کتاب های درسی و رویکردهای مناسب برای توانمند سازی ذینفعان و اعضای سازمان ها، رهبران و کارکنان آنها را برای مدیریت شرکت های سودآور کسب و کار توسعه می دهد.
کالج کنیا (CCK)
در توسعه بخش خصوصی در زمینه کشاورزی در کنیا و منطقه که از طریق ارائه خدمات آموزشی و مشاوره کیفیتی در زمینه تجارت کشاورزی، توسعه تعاونی روستایی و بخش های مرتبط با اقتصاد به عنوان یک بازیگر فعال به رسمیت شناخته شده است.
اتحادیه یارانه های اعتباری کنیا (KUSCCO)
اتحادیه ملی مسکن همکاری (NACHU)
بانک تعاون کنیا
بانکدارای
Kingdom Securities Limited: این یک شرکت سهامی است که ۶۰ درصد سهام دارد.
Co-opTrust Investment Services Limited: این یک شرکت تابعه است که متعلق به بانک است.
Co-op Consultancy & Insurance Agency Limited (CCIA): این شرکت متعلق به شرکت های مالی، مشاوره مالی و ظرفیت سازی است که متعلق به بانک است.
تهیه شده در واحد بین الملل
https://iccnews.ir/?p=10476