تدوین استراتژی توسعه تولید، یکی از اصلی ترین وظایف دولت و مسئولین است که نه تنها باعث تقویت و استحکام بنیان و شاکله ساختار اقتصاد کشور است بلکه در رونق کسب وکار و تامین درآمدهای خانواده ها و فقرزدایی ، نقش بسزایی دارد.
عوامل متعددی در هموارکردن مسیرتولید و بازکردن گرههای رکودکسب و کار و نیز تقویت و حمایت همه جانبه از تولید ملی نقش دارد که می توان گفت مالیات، یکی از اهرمهای موثر به شمار می آید.
بی تردید،کلیدواژهی رهایی از وابستگی و استقلال، تکیه بر تولید داخل، مصرف کالای ایرانی، رونق تولید و جهش تولید است که با تحقق این فرایند میتوان به خودکفایی، رفع وابستگی و بی اثر کردن اثرات تحریمهای ظالمانه دشمنان دست یافت.
کارشناسان و صاحب نظران اقتصادی طی تحقیقاتی که انجام داده اند عوامل زیادی را به عنوان موانع تولید معرفی کرده اند.به نظر می رسد یکی از مهمترین موانع ریشهای در مسیر تولید، وجود کسبوکارهای موازی غیرمولد یا سوداگریهای نامولد در کشور است که سود بسیار بالاتری نسبت به کار تولیدی دارند. آزاد بودن سوداگریهای نامولد در ایران در بازارهای مسکن، ارز، خودرو، طلا، زمین و … باعث شده است کمتر کسی برای تولید و سرمایهگذاری انگیزه داشته باشد.
بسیاری از کارشناسان معتقدند که مالیات ، نقش درمانگر اصلی را در مداوای اقتصاد بیمار به عهده دارد. در همه اقتصادهای سالم، سوداگریهای نامولد با اعمال انواع مالیاتها سرکوب و نقره داغ شده و دولتها، با اعمال مالیاتهای سنگین بر این سوداگریها، از تولید حمایت میکنند.
البته باید خاطر نشان کرد که عزم جدی دولت برای مقابله با فعالیتهای مخرب اقتصادی که همچون موریانه ریشه های اقتصاد را تخریب می کند، عنصر حیاتی این چالش است که ضامن موفقیت و غلبه بر اقتصاد زیرزمینی خواهد بود.
حمایت از تولید در قالب مشوقهای مالیاتی، تقسیط بدهیها و احیانا بخش جرائم مالیاتی، اعمال نرخ صفر و معافیتهای مالیاتی به تولید کنندگان در مناطق کمتر توسعه یافته جزئی از مواد قانون مالیاتهای مستقیم است که تاکنون به منظور حمایت از تولید در متن قانون گنجانده شده است ولیکن به نظر می رسد با توجه به ادامه تحریمها و شیوع بیماری کرونا و آسیبهای وارد شده به بخش تولید، نیاز به بررسیهای گسترده تری به منظور پیدا کردن راهکارهای جدید و تاثیر گذارتر وجود دارد.
یکی از راهکارهای رونق تولید، شناسایی و جلوگیری از فرار مالیاتی می باشد. شناسایی افرادی که فرار مالیاتی دارند و سهم خود را برای درآمدهایی که کسب می کنند به دولت نمی پردازند. در واقع این افراد با طفره رفتن از پرداخت مالیات، بها و قیمت اجناس خود را پایین آورده و در نتیجه مشتری بیشتری را جذب می کنند در حالی که تولید کننده به دلیل پرداخت مالیات، ناچارا قیمت تمام شده محصولاتش را بالاتر عرضه می کند و بدین ترتیب، خریداران رغبت کمتری برای خرید این محصولات دارند که همین امر موجب فروش کمتر و در درازمدت به ورشکستگی تولید کننده منجر می شود. قاچاق کالا هم از موانع پیش روی توسعه تولید است که طرح مالیات بر عایدی سرمایه یکی دیگر از این راهکارها به حساب می آید. با اجرایی شدن این مالیات سرمایه ها به جای اینکه از مسیر واقعی تولید خارج شوند در زمینه تولید مورد استفاده قرار می گیرد. هدف اصلی از اجرای این مالیات ، مقابله با سوداگری در بخش های مختلف اقتصادی است تا منابع مالی که در سوداگری می چرخد به طرف تولید بیاید . نمایندگان مجلس می گویند در این طرح ۴ کالا مشمول مالیات بر عایدی سرمایه شده است که مالیات بر املاک با انواع کاربری، وسایل نقلیه موتوری زمینی ، طلا و شمش و ارزهای خارجی است که ضرایب آن نیز با توجه به خرید آن متفاوت خواهد شد.
متاسفانه در حال حاضر برخی از سوداگران هیچ مالیاتی پرداخت نمیکنند که موجب افزایش فاصله طبقاتی و فقر شده است. به جرات می توان گفت که اجرایی شدن طرح مالیات بر عایدی سرمایه ، باعث سوق دادن سرمایه به سمت تولید خواهد شد و ایران را به سمت افزایش تولید میبرد.
https://iccnews.ir/?p=48803